نقد و بررسی نظام آموزشی کشور / نقاط ضعف موجود در این سیستم /
آموزش و پرورش به عنوان اصلی ترین و البته فراگیرترین نهاد تعلیم و تربیتی کشور در این سال ها همواره در تلاش بوده تا با تلفیق دانش و تجربه بتواند به بهترین شکل نسبت به تربیت فرزندان این مرز و بوم اقدام نماید،که اگر از حق نگذریم این وزارت خانه توانسته است به عنوان مهمترین مرکز آموزشی کشور موفقیت های بزرگی کسب نمایید که بر هیچ کس پوشیده نمی باشد،اما از آنجایی که تنها تعریف و تمجید از عملکرد یک بخش هرگز نمی تواند سبب پیشرفت آن بخش یا نهاد شود،لذا در مقاله پیش رو که تحت عنوان نقدی بر نظام آموزشی کشور ارائه شده است به دنبال بیان نقاط ضعف این وزارت خانه می باشیم.
امید می رود در سال های نه چندان دور انشااله با رفع این موارد و نیز بسیاری از نقدهای موجود و البته درست که متخصصین امر در مقالات و حتی جلسات مختلف بیان می کنند بتوان شاهد بهبود روز افزون عملکرد این وزارت خانه و به تبع آن افزایش و ارتقاء سطح تعلیمی و تربیتی کودکان و نوجوانان ایران اسلامی باشیم.
آنچه که در مقاله نقدی بر نظام آموزشی کشور مشاهده خواهید کرد
- چرایی نیاز به بومی سازی مطالعات و پژوهش های بین المللی
- ۲ ترم در یک سال تحصیلی یا ۳ ترم !!!!
- سیستم آموزشی کنونی یا همان ابتدایی،راهنمایی،دبیرستان خودمان
- علت نیاز به تغییر رویکرد در آموزش درس عربی
- توانایی شاهنامه خوانی در فرزندان و درک آن و یا دانشی در حد تولد و وفات حکیم ابوالقاسم فردوسی !!!
- تعریف دشت و فلات یا آشنایی با امپراطوری های ایران در زمان های مختلف!!!!
- و بسیاری از مسائل ریز و درشت دیگر
چرا نیاز به بومی سازی پژوهش ها می باشد؟
اولین نکته ای که می توان در این بخش به آن پرداخت یاداوری این مهم یعنی استقرار حکومتی اسلامی در ایران می باشد.کشوری که بعد از انقلاب سال ۵۷ و در پی آن تدوین قانون اساسی متناسب با قران و آمیزه های دینی سعی در برقراری حکومتی دینی و البته اسلامی داشته است.
- بی شک یکی از مهمترین بخش های این حکومت و موتور پیش ران آن میتواند آموزش و پرورش باشد.
مدارس در ایران به عنوان گسترده ترین نهاد تعلیمی و تربیتی این کشور همواره باید با به توجه به مطالعات گسترده و نیز پژوهش های صورت گرفته در دنیا و نیز بومی سازی نتایج حاصل از مطالعات مذکور به نحوی که بتواند پاسخگوی نیاز های فرهنگی و دینی این سرزمین با چند هزار سال تمدن باشد به بهترین نحو ممکن نسبت به آموزش اقدام نماید.اما متاسفانه در این سال ها در کنار تمام اقدامات مثبت و موثر صورت گرفته شاهد اقداماتی سطحی و شاید غیر موثری نیز بوده که سبب گردیده تا مسئولین مربوطه در هر دوره و بدون توجه به تجارب موجود اقدام به تغییراتی همچون تبدیل ۳ ترم به دو ترم در سال و یا سیستم سه سه چهار به سیستم موجود و کنونی نمایند.
شاید مفید باشد : مشاهده و دریافت سوالات استخدامی آموزش و پرورش
فراگیری اصول زندگی اجتماعی نیز بی شک مهم می باشد /نقدی بر نظام آموزشی کشور/
این که چه میزان این تغییرات موثر و مفید می باشد بحثی نیست که در مقاله نقدی بر نظام آموزشی کشور به دنبال پاسخ گویی به آن باشیم،ولی سوالی که مطرح می شود این است که اگر سیستم کنونی سیستمی درست است،چرا مسئولین وقت در سال های گذشته اقدام به تغییر آن نموده و یا برعکس،لذا امیدواریم که در سال های آینده شاهد بازگشت به قبل نباشیم والبته به گمانمان مهمتر از این که دانش آموز در یک سال تحصیلی ۳ ترم را بگذراند یا دو ترم و نیز بعد از کلاس پنجم دبستان وارد مرحله راهنمایی شود یا به کلاس ششم راه یابند،میزان توانایی های کسب کرده بعد از یک سال حضور در کلاس درس برای بهتر فکر کردن و نیز نحوه تعامل با دیگران و به طور کل میزان بهبود و فراگیری اصول زندگی اجتماعی در کنار دانش هایی همچون ریاضی و …. می باشد.
علت نیاز به تغییر رویکرد در آموزش زبان عربی
نکته دیگر که می توان با توجه به آن نقدی اساسی بر نظام آموزشی کشور وارد نمود این است که چرا اکثر دانش آموزان از درس عربی فراری بوده و علاقه ای به فراگیری آن ندارند در صورتی که با یک سرچ کوچک می توان به این نتیجه رسید که بیشتر خانوادها به دنبال سوق دادن فرزندان خود به سمت زبان انگلیسی بوده و دانش آموزان بیشتری در کلاس های فراگیری زبان انگلیسی ثبت نام می کنند تا زبان عربی ،این که زبان انگلیسی زبان اول دنیا بوده و برای برقراری ارتباط فراگیری آن امری غیر قابل اجتناب می باشد بر کسی پوشیده نمی باشد اما آیا فراگیری زبان عربی دارای اهمیت نمی باشد و نیاز کنونی جامعه ما نیست؟
اگر از عرب زبانان عزیز جنوب کشورمان بگذریم آیا از نظر جغرافیایی در منطقه ای قرار نداریم که بیشتر همسایگان مان عرب زبان می باشند؟ و آیا برای برقراری ارتباط با این عزیزان (برای تجارت و … ) نیاز به فراگیری زبان عربی نمی باشد؟و از همه مهمتر آیا یک جوان بیست و چند ساله نباید بتواند مهمترین کتاب دینی خود که به زبان عربی می باشد را مطالعه و درک نماید و ….
بی علاقگی فراگیری زبان عربی و عملکرد آموزش و پرورش /نقدی بر نظام آموزشی کشور/
آیا نمی توان گفت که علت بی علاقگی دانش آموزان برای فراگیری زبان عربی عملکرد این سال های آموزش و پرورش بوده است و اگر جواب مثبت است نیاز به بگار گیری روش هایی موثر و البته کارآمد به منظور ایجاد این علاقه در دانش آموزان این کشور برای فراگیری زبانی که حروف الفبایش همچون حروف الفبای خودمان حتی با ۴ حرف کمتر می باشد را نمی توان حس و البته درک کرد؟
اصلا چرا راه دور رفته و نیاز به فراگیری زبانی دیگر در مدارس و آموزش و پرورش را مطرح نماییم.اینکه خانواده ای می بالد که مثلا فرزند ۱۳ ساله اش مثل بلبل انگلیسی حرف می زند نباید از خودش بپرسد که چرا همان عزیزدردانه اش از شاهنامه فقط حکیم ابوالقاسم فردوسی اش را می داند و بس،چرا یک بیت از حافظ را آن هم از رو نمی تواند بخواند؟چرا آموزش و پرورش کشورمان بجای رواج شاهنامه خوانی و ایجاد علاقه و توانایی در دانش آموزان برای حافظ و مولوی خوانی فقط به دنبال این است که به دانش آموزان بیاموزد که سال تولد و وفات حافظ کی بوده است و یا سهراب سپهری کی به دنیا آمده و کی درگذشته است و …..
جایگاه فرهنگ و تمدن در نظام آموزشی کنونی
آیا بهتر نیست که آموزش و پرورش به جای ایجاد تغییر در تعداد ترم ها و نحوه سیستم آموزشی اقداماتی موثر به منظور آشنایی هرچه بهتر دانش آموزان با فرهنگ و تمدن این مرز و بوم داشته باشد؟ آیا تعریف فلات که در درس جغرافیا می خوانده ایم و هرگز هم نتوانستیم یاد بگیریم مهم تر است یا کسب دانشی صحیح نسبت به وسعت ایران در گذشته و شرایط جغرافیایی گذشته و کنونی این سرزمین که همواره سبب شده تا چشم تماعان به این سرزمین پر زر و گوهر بوده و همچنان نیز باشد؟
- کشتار نیمی از جمعیت مردم عزیز ایران در یک قرن گذشته توسط روباه پیر در کجا بیان شده است؟
- چرا کمتر کسی با اندیشه های استادانی همچون شهید مطهری آشنا است اما نظریه تناسخ را همه میدانند؟
- چرا مواضع اتخاذ شده ایران در جنگ های جهانی اول و دوم و تاثیرات این جنگ ها بر کشور حتی با وجود اعلام بی طرفی در جایی از کتب درسی جای ندارند؟
و چرا از انقلاب، دفاع مقدس و موارد مشابه و نتایج حاصل از پایداری ها و رشادت های صورت گرفته و دستاورد های این جان فشانی ها تنها به ذکر چند تاریخ اکتفا شده است اما مسئولین وقت لزوم تدریس برجام در مدارس کشور که تقریبا دستاوردش صفر بوذه است ( در جهت منفی کلمه ) را درک کرده اند ؟آیا واقعا جای سوال نیست که چرا فارغ التحصیلان دانشگاه کشور در رشته هایی به غیر از تاریخ کمترین اطلاعی از تاریخ گذشته و حال این سرزمین نداشته و ندارند؟ تمامی اینها در کنار بیشمار سوال دیگر که لزوم توجه به آنها بر کسی پوشیده نبوده و نمی باشد اما متاسفانه اقدامی توسط مسئولین صورت مگرفته است.
در انتها مقاله نقدی بر نظام آموزشی کشور باید گفت :
در آخر و همانطور که در ابتدای سخن ذکر شد : نمی توان اقدامات صورت گرفته توسط این وزارت خانه را نادیده گرفت و به راحتی از کنار آن عبور کرد.همواره واقفیم که در دنیای ارتباطات امروز تمامی رسانه های فعال و تحت سلطه امپریالیسم جهانی در تلاشند تا جوان پرسشگر و حق جو را از دست یابی به حقیقت منحرف کرده و سرگرم زندگی دون و شهوانی نمایند تا مبادا در مقابل خیانت به بشریت این زالو صفتان،که تنها به دنبال منافع مادی خود با سلطه و استعمار و استثمار بر جوامعه خود و دیگر جوامعه بوده و از هیچ راهی راحتر از عقیم کردن تفکر حقیقت جویی نمی توانند به آن دست یابند،آموزش و پرورش این کشور با تلاش های خود و جان فشانی های معلمان تحت جذب خود می کوشد تا دانش آموز این کشور را با آمیزه های دینی و اسلامی آشنا نماید.
لذا تمام نقد های صورت گرفته با دانش از این مسئولیت قبول شده توسط این وزارت خانه صورت گرفته و اگر کمی تند بوده است تنها به جهت بزرگی و اهمیت راه این وزارت خانه می باشد،که امیدواریم در آینده ای نه چندان دور شاهد اقداماتی موثر در زمینه رفع نواقص موجود و بهبود روز افزون نقاط قوت آموزش و پرورش باشیم تا انشااله با صرف انرژی کمتر توسط معلمین و دلسوزان،شاهد رشد و بالندگی ایران عزیز و اسلامی باشیم.
